Nie ma materii ani umysłu

RRŁPM


Sama Śmierć,
(Reaktor Reakcji Łańcuchowej Płynnego Metalu)
stoi szczerząc zęby, zapraszając.
Jarzą się zęby z plutonu.
Pobrzękują brwi.
Wyeksploatowany kosi.

Tańce Kali na martwym sterczącym chuju.

Aluminiowe puszki po piwie, plastikowe łyżki,
wykładziny ze sklejki, przewody z PCV, siedzenia pokryte winylem,
jeszcze się nie palą, nie całkiem zgniły,
powódź nad nami,

szaty i ubiory
Kali Jugi

dni końca.

Z tomu Turtle Island

Ojcem jest Pustka
Żoną Fale

Ich dzieckiem materia.

Materia robi to ze swą matką.
A ich dzieckiem jest Życie,
to córka.

Córka jest Wielką Macierzą
Która, wraz ze swym ojcem/bratem materią
jako jej kochankiem,

Poczyna Umysł.

Wiersze pochodzą z książki: Drogi Karmy i Ścieżka Dharmy, Antologia Poezji Buddyjskiej Ameryki, pod red. Jacka Sieradzana, Verbum., Katowice 1993.